Reizen

Matsuo Bashō laat zich op zijn reizen ook leiden door de Zhuang Zi. Een boek dat meester Zhuang rond driehonderd voor onze jaartelling schrijft. Zhuang predikt doelloos en zorgeloos zwerven. Veel verhalen uit de Zhuang Zi leven voort in ons onderbewuste verhalenreservoir. Als ik de frase ‘doelloos en zorgeloos zwerven’ lees, denk ik aan een verhaal van de Argentijnse schrijver Louis Borges. Het is een relaas over een bol die zich in een kelder onder de trap bevindt in het huis van een middelmatig dichter. In die bol is het hele universum gereflecteerd en in een oogopslag te zien. Ik meen me te herinneren dat het verhaal de Zephyr heet, zo heb ik dat opgeslagen op een winderige dag. Ik zoek het op internet op. Daar kom ik het verhaal De Zahir van Borges tegen. In een commentaar lees ik dat De Zahir het tegenovergestelde is van de Aleph. De Aleph blijkt de naam van het verhaal. Ik herinnerde het me verkeerd. Ik realiseer me dat vrijwel alle werken van Ernest Hemmingway verslagen zijn van reizen. The sun also rises. In de reisverslagen van Matsuo Bashō vallen duizenden jaren literaire geschiedenis, de natuur en de tocht langs de utamakura, legendarisch plekken, samen. De toenmalige regeerder ziet erop toe dat al deze plekken herinnerd zullen blijven.

Als je gaat reizen,
zit dan stil
doelloos dolend.

Onbedoeld
zonder jezelf
mee te nemen.

De bougainvillea staat in bloei.

Geleid als een
blad, verloren, gestoken
door wind noch ruizen.

Weinigen horen
haar roep, nog minder
geven haar gehoor.